Sala nr 34

Dziesięć długich i hebanowych ław ustawiono na wprost prostego, niewielkiego biurka profesora, równolegle do ogromnych okien, dzięki czemu pod drugą ścianą znajduje się dość miejsca, by móc swobodnie się przemieszczać i jednocześnie mieć dostęp do książek znajdujących się w kredensach. Mimo wszystko jest to wyjątkowo niefortunnie ułożenie, bo podczas nudniejszych wykładów, studenci z niemałą przyjemnością wyglądają przez duże okna, bardziej interesując się tym, co dzieje się na mieście i nawet postać profesora nie jest w stanie przywołać czarodziejów do porządku.