Przepełniona duchem natchnienia wyrecytuje Ci poruszona wiersz o świcie, stojąc pod Twoim balkonem z pękiem gałęzi magnolii odpiłowanych przy skwerze. Wyszepcze słowa wątłe, dogorywające na wargach tylko po to, by poruszyć Twoje serce u cna. Wykrzyczy słowa spętane sznurami nienawiści, aby dać upust swej odwiecznej bolączce i choć z łatwością przyjdzie jej zatonięcie w miłości do Ciebie, równie gorliwie zmarszczy brwi cięta sztyletem słowa.

SAVA ZAKHARENKO

Mój złoty książę, tylko za Ciebie jestem gotowa przelać krew.

IGOR ARISTOV

Mówią, że jestem wyklęta. Spokojnie, bracie, dla Ciebie mogę pozostać nawet przeklęta.