Wybacz tak długi brak odzewu z mojej strony, jednak dopiero teraz, pierwszy raz od wielu dni znalazłem chwilę, by usiąść przy biurku w celach innych nich niż te, które w ostatnim czasie pochłonęły mnie bez reszty. Niestety nadal tonę w obowiązkach. Musimy więc przełożyć nasze spotkanie na czas późniejszy - mam nadzieję, że to rozumiesz.

Darujmy sobie zbędne uprzejmości, choć może w nie tak dużym stopniu, jak miało to miejsce w Carskiej. Obawiam się, że ostatnie spotkanie nie przebiegło po niczyjej myśli. Procenty we krwi tak jak i sytuacja w jakiej ostatnio się znaleźliśmy - wszak każdy z nas ma swoje problemy, którymi nie zawsze chce obarczać drugą osobę - sprawiły, że każde z nas wypowiedziało o parę słów za dużo. Pozwól mi się więc z Tobą zobaczyć, pozwól ze sobą porozmawiać. Chciałbym przeprosić Cię za swoje zachowanie, lecz nie na papierze a w cztery oczy, tak jak się powinno to zrobić i tak jak na to zasługujesz.  

PS. Nigdy nie śmiałbym nawet próbować wygrać Twojej miłości, nie jestem głupcem droga Jasno, dawno nie wierzę już w podobne rzeczy.

Wybacz mi proszę moją kolejną nieobecność, zatrzymały mnie w Petersburgu sprawy wysokiej wagi, którymi jednak nie zamierzam zaprzątać Ci głowy - zgodnie z Twym życzeniem. Mam jednak nadzieję, że znajdziesz dla mnie resztki wyrozumiałości i zaszczycisz mnie swą obecnością, na weselu panny Lefèvre i panicza Wrońskiego - nie bądź okrutną i nie skazuj mnie na samotne podpieranie ściany, nie zniosę widoku wirujących par, za towarzystwo mając jedynie kieliszek szampana.
Przybędę pod Twoją posiadłość godzinę przed umowną godziną stawienia się w rezydencji naszych gospodarzy - liczę, że przez ten czas uda nam się porozmawiać.

18.06.1999

Powinnam była już dawno spytać. Jak się czujesz? Czy wszystko jest w należytym porządku? Czy jest to bardzo nie na miejscu, że pytam o to listownie, zamiast Cię znaleźć?

Zamek w Irkucku, jak i Petersburg to dwie wielkie przestrzenie, na których niełatwo się znaleźć. Mogę przyznać, że martwię się o Ciebie? O to, że dawno Cię nie widziałam. Niewiedza, co w tym czasie się u Ciebie dzieje, czy coś się zmienia, czy wszystko pozostaje w niezmiennej stagnacji, zżera mnie od środka. Niech ta niepewność się już skończy. Napisz, że jesteś w świetnym zdrowiu i wszystko u Ciebie dobrze. Nie zapomnij dopisać, że się szybko spotkamy. Pojawisz się na następnym arystokratycznym przyjęciu w jasnej sukni, przyćmiewając swoim blaskiem większość młodych dam i mnie? Żebym poczuła dumę, że moja młodsza siostra dojrzała na piękną młodą kobietę? Żebym Ci nawet mogła pozazdrościć wigoru i młodości?

Więc czy możemy się umówić, że następnym razem, kiedy zjawisz się w tym samym miejscu i czasie, spotkamy się? Nadrobimy zaległosci.

Twoja kochająca siostra,
choć rzadko Ci to mówię,