28.08.1999

dostałam urlop i przyjeżdżam na pierwszy tydzień września do Petersburga. Znajdziesz dla mnie choć jeden wieczór? Tak dawno cię nie widziałam!

Wybacz, Słońce, lecz bardzo zgrzeszyłem wykorzystując plugastwo, zwane magią, przeciw naturze rzeczy. Wiem, że nie jestem godzien twojej światłości, ale pozwól mi wyjść z cienia i chociaż dotknąć blasku twojej chwały. Wybacz mi moje grzechy, pozwól doświadczyć objawienia, spal magię, która czyni mnie nikim. A jeśli nie możesz mi ich wybaczyć niech spłonę w świętym ogniu.
O, Wielkie Słońce! Proszę, odmień mą grzeszną duszę, niech przestanie nurzać się w mroku. Pozwól mi zostać prawdziwym człowiekiem godnym twojej światłości, a nie jedynie jego karykaturą. Pomóż mi, abym mógł pełnić twoją wolę i nieść twoją światłość dalej, aż na krańce ziemi.
Modlę się w imieniu Wszystkich.


Pamiętaj, grzeszniku, że tak jak księżyc jedynie odbija światło słoneczne, tak ty jesteś karykaturą człowieka. Nie daj się zwieźć pozorom, twoje umiejętności to nie dar, lecz przekleństwo. Odwróć się od nich, zanim będzie za późno, pozwól się dosięgnąć promieniom słonecznym Tworzyciela Świata. A jeśli nie ulegniesz pamiętaj - w cieniu, poza wzrokiem ludzi powstałeś, w ciemności bez świadków znikniesz. Ulegnij.