24.06.1999

Nne marudź, bardzo Cię proszę, o mojej egzystencji wolnej od orlich odchodów. To nie w ptactwie pocztowym leży problem, lecz w moim lenistwie, na które możesz już marudzić z czystym sumieniem i za które powinnam przeprosić. Chciałabym zobaczyć się z Tobą, by zrobić to osobiście i odpowiedzieć na wszystkie Twoje pytania.
Mógłbyś wpaść do mnie, dopilnuję, by Isy nie było w domu. Albo żeby była. Nigdy nie wiem, jak się między Wami właściwie układa, ale może i o tym uda nam się porozmawiać.
Do zobaczenia, mam nadzieję.

16.07.1999

jest w porządku. Nadal nie określili się co do ostatniego posiłku, ale dostałem eliksiry, które zdają się działać przynajmniej na chwilę obecną. W Petersburgu dzieje się coś dziwnego. Byłbym wdzięczny, gdybyś nie wspominał o mnie nikomu więcej, jeżeli sytuacja nie będzie tego wymagała.

16.07.1999

wybaczcie, jeszcze nie zdążyłam się ogarnąć! Tu jest tyle niezrozumiałych i nieznanych mi rzeczy, że ciągle nie wiem co i jak. Mój francuski jeszcze nie jest swobodny, więc mam problem się jeszcze dogadać. Trzymajcie kciuki, bym szybko się go nauczyła, bo nie jest łatwo!
Na razie nie zdążyłam nic zwiedzić, gdyż wędruję głównie między hotelem a fotografem i nauczycielem francuskiego. Podobno potem mam mieć więcej czasu dla siebie, ale teraz musimy przygotować kampanię marketingową, więc raczej nie mogę za bardzo sobie pozwolić na zwiedzanie.
Oczywiście, że nie zapomniałam! Po prostu nie mam za bardzo chwili, by napisać, dnie są tak intensywne, że raczej od razu po powrocie do pokoju myję się i idę spać. Ale jak trochę mój grafik się rozluźni, z chęcią odwiedzę tę restaurację. A o tym przyznam, że nie wiedziałam, to bardzo ciekawe.
Jak będę miała chwilę, postaram się wam kupić i wysłać jakieś małe upominki.

18.08.1999

mam się świetnie, nie licząc tego, że jeszcze nie czuję się swobodnie z językiem francuskim. Jest dla mnie zdecydowanie trudniejszy niż rosyjski. Aż żałuję, że nie zaczęłam się go uczyć jeszcze w szkole, może dziś rozmowy szły by mi lepiej. Na szczęście jedna koleżanka mi pomaga w dogadywaniu się z resztą świata, więc nie musicie się o mnie martwić. We Francji na szczęście nie słyszeli o Czarnym Słońcu, jednakże mają własne problemy - ścigają osoby parające się czarną magią i byłych Śmierciożerców. Podobno sporo Anglików popierających Volmendorta czy jak mu tam było wyjechało do krajów ościennych licząc, że uciekną wymiarowi sprawiedliwości i do tej pory niektórych nie złapali. Nie wiem co o tym myśleć, bo spokoju mi nie daje wasze bezpieczeństwo. Mam nadzieję, że nic wam nie jest?
Bardzo dziękuję za prezent, to jest dzieło, na które długo polowałam. Gdzie je znalazłeś? Musisz mi koniecznie pokazać swoje źródła książek. I napisz mi, proszę, czy Viorica została zaangażowana do jakiejś roli? Przekaż jej, że trzymam za nią kciuki!

25.08.1999

piszę na szybko, bo mam dużo roboty. W każdym razie chciałam Cię poinformować, że dostałam urlop i w pierwszym tygodniu września będę w Petersburgu. Mam nadzieję, że znajdziesz dla mnie choć jedno popołudnie i się zobaczymy? Stęskniłam się już za tobą i Vioricą strasznie!

28.08.1999

wracam na pierwszy wrześniowy tydzień do Petersburga. Znajdziesz dla mnie choć dzień, by się ze mną spotkać? Jeśli Vio też będzie miała chwilę, koniecznie spotkajmy się we trójkę!

30.08.1999

ach, już się bałam, że nie doleciał. Straszne rzeczy słyszę o tym, co się obecnie dzieje w Petersburgu i Rosji ogólnie, mam nadzieję, że w większości są przesadzone. I w takim razie pozdrów ode mnie Vioricę, mam nadzieję, że się z nią zobaczę następnym razem. A co do spotkania - możemy się zobaczyć już za dwa dni. Jutro pewnie wyląduje w Petersburgu dopiero wieczorem i będę zmęczona, ale jak odeśpię powinnam być już w pełni sił.