W odpowiedzi na Pani ogłoszenie chciałam poprosić o możliwość wykazania się. Nie jestem pewna czy i na które stanowisko bym się nadawała, liczę więc, że Pani lub ktoś równie kompetentny da mi szansę i oceni mój potencjał. Jeśli obecna praca mi nie przeszkodzi dostosuję się do każdej godziny, którą Pani zaproponuje na spotkanie.

Niezależnie od powagi sytuacji, jestem pewien, że nie ma potrzeby na tak wielkie zagęszczenie niekorzystnych określeń. Hiacynta jest naszą siostrą i musimy nie tylko pomagać jej radzić sobie z zawiłościami etykiety, ale też okazać wsparcie i wyrozumiałość, kiedy tego potrzebuje. Zechcesz, jak rozumiem, wyjaśnić mi, czym Cię tak uraziła. Jeśli chodzi o hazard, pomówię z nią oczywiście. Tymczasem mam nadzieję, że nie zaczniesz namawiać Rodziców i Babcię, by ją wydziedziczyli – zapewniam, że nie w głowie jej celowe wywoływanie skandali na naszą niekorzyść.
Upiekę Ci tyle ciasta marchewkowego, ile tylko chcesz.
Twój

Miło mi słyszeć, że ktoś docenia moje umiejętności w dziedzinie magii kreatywnej. I dobrze mi wiedzieć, że pani siostra jest zadowolona z poziomu przekazywanej jej wiedzy.
Wedle mojego napiętego terminarza mogę się z panią zobaczyć w środę po południu lub w piątek z rana. Czy któryś z tych terminów pani pasuje? Jeśli tak, proszę o potwierdzenie. Chciałbym mieć pewność, że będzie miała pani wtedy czas, aby na spokojnie opisać mi problem, aby z pośpiechu nie pominąć żadnej ważnej kwestii.

Zgodnie z umową odsyłam tym samym orłem podpisaną umowę.
Oczywiście zjawię się w poniedziałek. Dziękuję za daną mi szansę. Mam nadzieję, że pani nie zawiodę.

Zastanawiasz się~ czasem~ co by było gdyby słońce mogło wzejść na zachodzie, a zajść na wschodzie? Gdyby tak każdemu stworzeniu morskiemu dane było płynąć pod prąd – bez wysiłku? Magia mogłaby wtedy objąć każde istnienie, nie dzieląc społeczności na pół, a tęsknica – chociaż tylko raz – wniosłaby coś dobrego. Trochę radości. W świecie pełnym przygnębienia, smutnych spojrzeń, smutnych uśmiechów, smutnego życia. Jeden promyk słońca. Małej magii.

Zastanawiałaś się, jak by było, gdyby nie obejmowały nas konwenanse? Jak to jest podpisać się pełnym nazwiskiem pod połowicznie anonimowym listem? Szczerym. Niemetaforycznym. Bezpośrednim. Prawdziwym. I jakby to było czułym przyjacielskim gestem prosić Cię~ o pomoc o coś? Czego potrzebujesz. Czego chcesz. Czymkolwiek by to nie było.

Żyjemy w ogromnym świecie, otoczeni dziesiątkami jednostek. -Naście społeczności, prowadzimy -dziesiąt wojen. Czy to normalne... że wciąż czujemy się samotni?

Czy to możliwe spotkać się... przypadkiem?
Spotkać Cię. Przypadkiem. Albo specjalnie.

Jak wolisz.

chcieliśmy zaprosić Panią wraz z narzeczonym na coroczny Bal Maskowy, który ma się zacząć 16 czerwca o godzinie 21:00 w Carskim Siole. Nałożenie dołączonej maski przed zabawą jest obowiązkowe.

odpowiem krótko, aby nie przedłużać - postawiła Pani na dobrego konia.
Pojadę do Paryża i dam z siebie wszystko.

19.06.1999

Zdaję sobie sprawę już pisząc ten list, że jutro kiedy go przeczytasz będzie zdecydowanie za późno na słowa, jakie zostały w nim zawarte.

Przepraszam za tak długie zwlekanie z odpowiedzią na Twój list. To nie jest proste. Myśleć o Tobie, jak o czyjejś żonie. Obserwować Cię, jak składasz mu przysięgę wierności i miłości małżeńskiej. Wiesz, że nie mogę i nawet przez moment nie chcę się łudzić, że mogłabym Ci w tym towarzyszyć. Być obok Ciebie, jak o tym marzysz. Nie będę wierzyć w nieistniejące i nie będę sobie wyobrażać dnia, który nigdy nie nadejdzie. To zbyt bolesne, niepoprawne. Wierz mi, próbowałam.

Mamy jedno życie. W nim, będę pamiętać Cię taką, jaką widniejesz w mojej głowie. Pamiętasz ten chłodny listopadowy wieczór? Długa noc. Dużo zwierzeń. Dużo wypowiedzianych słów, nawet tych, które nie powinny paść. Pamiętam Twoje sine usta, które uprzytomniły mnie, jaki czas ze sobą spędziłyśmy. Chwilami milcząc. Milczenie w Twoim towarzystwie była przyjemnością. Cisza bez Ciebie jest udręką. Głuchą, pustą, zimną. Udręką. Tamtego dnia była spokojem. Nie była błędem.

Dzisiaj patrzę na Ciebie. Widzę Twoją dobroduszność, szczodrość, otwartość, nieśmiałą odwagę (wiem, to nie powinno iść w parze, z Tobą jakoś gra), odpowiedzialność, lojalność,  czystość. Jesteś tak bardzo nieskażona, Jadwigo. Posiadasz cechy, których ja nigdy nie miałam, dlatego nigdy nie zrozumiem, dlaczego to robisz. Sobie. Mi. Jemu.

Nie wyglądasz jakbyś podpisywała cyrograf swoją krwią. Nie wyglądasz też na szczęśliwą. Jak się czujesz teraz… pani Yaxley?

Nie mam rady dla Nas. Mam radę dla Ciebie. Nie powinnaś była zmieniać nazwiska. Było Twoją wizytówką. Kochający mąż by to zauważył. Nie wymagałby poświecenia Ciebie.