list z Pani strony jest dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Nie widzieliśmy się wszakże od naszego pamiętnego spotkania na korytarzach Hotynki. Czy magipsychiatra w końcu przepisał Pani właściwe leki? Co prawda ledwo mogę rozczytać pismo – to zapewne przez trzęsące się ręce z powodu alkoholizmu – ale mam ogromną nadzieję, że zdrowie w końcu zacznie dopisywać.
Zaskakują mnie też liczne komplementy skierowane pod moim adresem i obawy o moje problemy zdrowotne, niemniej jednak nie jestem w stanie ich odwzajemnić. Serce podpowiada mi by napisać „dziękuję”, lecz na nędzę na Pani twarzy i liczne ubytki umysłowe brak mi słów – z pewnością i najwięksi pisarze na tym świecie mieliby duży problem, by właściwie opisać Pani sylwetkę.
Słyszałem też, że brakuje trochę rubli do alkoholu, a Piwnica Bazyliszka niedługo zostanie zamknięta – stąd i dostęp do darmowych trunków się skończy. Mogę dołączyć prezent-sakiewkę do listu, jeśli przestanie mnie Pani nagabywać i pozbiera się z kałuży własnych wymiocin. Lub nie. Wtedy dobiję.

PS Nie wąchaj tego pergaminu. Wpadł mi do kociołka.
PS1 Jak nie umiesz angielskiego, to masz łamigłówkę na koniec tygodnia. Buziaczki.
PS2 Portretu też nie wąchaj.
PS3 I kwiatów też lepiej nie. Polał się Kompot i trochę nie pamiętam, co się z tym działo ani od kogo je kupowałem.

Do listu dołączone były bukiet róż oraz rysunek:

Myślałam, że Ty się zorientujesz, że to ja po moim alchemicznym charakterze pisma i pijanym jastrzębiu, ale potem doszłam do wniosku, że nie wiem, czy coś Ci pisałam. To teraz piszę – już podpisana, nie jako anonimowy wielbiciel.
Kochana moja, mam pomysł na biznes. Ty sprzedajesz wódę, a ja rikitiki. Jak tak sobie wczoraj siedziałam w tym kociołku (tak naprawdę to nie tylko wszystkie pergaminy mi tam wpadły, ale ja sama też. Byłam chyba już pod wpływem Rybki, bo się nie utopiłam wcale [trochę szkoda], tylko mam brzydkiego guza na czole), to pomyślałam: „a gdyby tak zrobić ofertę, w której zamawiasz jeden alkohol, a otrzymujesz niespodziankę?”. Na przykład prosisz o zwykłą czystą, a sprzedają Ci Kompot z wódką rodzynkową i Oparami? To byłoby w pewien sposób wyzwanie. „Spróbuj się nie zaćpać” – nazwa robocza.
Pewnie moja matka by Nas za to ganiała, więc musiałybyśmy kupić ciężarówę, vana – taki latający pojazd w którym robi się lody włoskie na miejscu albo kebaby. Kojarzysz? Kupiłybyśmy tego vana (znowu za pieniądze mojej matki dobrodziejki) i podróżowałybyśmy po całym świecie, i sprzedawały takie koktajle. W żadnym miejscu byśmy nie mogły zostać na długo, bo by Nas ścigali, ale nie mów, że nie lubisz dreszczyku emocji. Pewnie znalazłybyśmy chwilkę na zwiedzanie, choćby i pod przykrywką. Peruki, doklejane wąsy. Pomyślałam o wszystkim.
Rozrysowałabym ci cały biznes-plan, ale nie chce mi się. Napisz po prostu, co o tym myślisz i czy się zgadasz, to jutro zajadę pod Twój dom vanem.



PS Ale jakbyś chciała się umówić na randkę, to ja bardzo chętnie.

będę zarówno na ślubie, jak i weselu. Mama i dziadkowie ze strony Wrońskich również planują się pojawić, ale nie gwarantowali, że będą na pewno. Słyszałaś chyba o wypadku babci? Ta skręcona kostka okazała się być złamana i przez tę lekarską pomyłkę leczenie jej bardzo się przedłużyło. A dziadek, sama rozumiesz, w takim wypadku nie chce zostawiać jej samej.
Przyznam szczerze, że nie jestem pewna, czy w ogóle wręczać im kopertę. Mam na oku inny prezent.
Całuję,

nigdy nie zrozumiem, dlaczego wszyscy wyjeżdżają do Moskwy, chcą kręcić się w tym błocie pełnym obcych ludzi, zupełnie nieświadomych świata poza własnym miastem. Wodę biorą z rzeki o tej samej nazwie, spróbuj przepłynąć się w niej choć raz, podobno to taki rosyjski Styks. Może odkryjesz w nim coś nowego.
Zaprzeczyłbym, gdyby spytał mnie kto inny, przed tobą jednak i tak pozostało mi niewiele do ukrycia. Czy taki jest właśnie powód twojego wyjazdu z Petersburga? Większość ludzi wypiera z umysłu ostatnie wydarzenia – wcale im się nie dziwię, sam postąpiłbym tak samo, gdyby rozcharatane kolano dobitnie mi o nich nie przypominało (nieszczęśliwy wypadek).
Skoro o wypadkach, zapewniam cię, że nie potrzebuję ani nigdy w przyszłości nie będę potrzebował twojej pomocy. Chciałbym jednak upewnić się, że sytuacja sprzed kilku tygodni pozostanie między nami, zanim zacznę żałować, że zamiast kostki, od razu nie skręciłem ci karku.

z kim ty się szlajasz? Czemu akurat z Twardowskim? Wiesz jak nisko cię cenię, ale nawet tak zapijaczona morda jak ty powinna mieć wyższe standardy. Chciałaś, żeby nam rodzice na zawał padli na tym weselu? To nieopłacalne, i tak na taką liczbę osób prawie nic nie poodziedziczymy.
I coś ty se zrobiła z okiem? Piwo se nim próbowałaś otwierać czy jak?

Jesteś potworem, że też chcesz zabić rodziców tylko dlatego, żeby dać swój spadek Irence. To brzmi jakbyś była psychopatą wręcz. Aż zmieniłem zdanie - pokazuj się z tym nekrofilem, to może starzy cię wydziedziczą. Przynajmniej będzie więcej dla mnie.
A jakbyś była milsza to może postarałbym się znaleźć kogoś, kto by ci pomógł z okiem. Byś nie nosiła w oczodole takiej fuszerki jak teraz. Możesz nią straszyć małe dzieci, to jedyny plus.

nie przejmuj się Błażejem, przecież wiesz, jaki jest. Zapracowany i zbyt dumny. Zapewne wciąż go żółć zalewa po zeszłorocznej scysji z Gniewkiem Wrońskim, więc nie będziesz musiała znosić jego obecności na weselu. Nie przyjedzie.
Jeśli byś chciała, mogę spróbować skołować dla babci jakieś maści i eliksiry, które przynajmniej chwilowo postawiłyby ją na nogi. Wiem, że dawno się nie widziałyśmy, a rozmowy przez telefon, Sieć Blysk czy listy nie załatwią niektórych spraw tak, jak spotkanie w cztery oczy. Po prostu daj znać. Przed ślubem będę jeszcze wybierała się tam i siam, więc może jeszcze uda się załatwić dziadkom podróż i miejsce na weselu.
O Jadzi nie mów tak źle, Ela, proszę Cię! Nie jest najlepszą kuzynką, jaką mamy, ale nie wierzę, że czymkolwiek pogardzi. Wciąż przecież ma tę wiewiórkę, która lata temu się do niej przyczepiła. Nawet naczynie żaroodporne powinno ją zadowolić, szczególnie jeśli będzie jednym z najnowszej kolekcji Drăculescu. Wiesz, o którą mi chodzi? Tę ze szkłem hartowanym smoczym ogniem. Cokolwiek zamierzasz jej sprezentować, będzie idealne. Masz przecież fantastyczny gust!

20.06.1999

że masz nie mówić ci co mam robić, bo lepiej wiem do jakich rzeczy dążę od ciebie. I nawet jeśli sięgnąłem szczytu debilizmu to w dalszym ciągu to jest szczyt, a nie dno na którym jesteś.



P.S. Nie nasyłaj na mnie swojego gacha. Pomyślałby kto, że boisz się gadać z młodszym bratem.

18.07.1999

szczerze mówiąc, żałuję, że nie udało nam się wykroić jeszcze jednego spotkania przed twoim wyjazdem, być może wszystko byśmy łatwiej i szybciej wytłumaczyli. Z tego co piszesz, w Moskwie nie zmieniło się nic, a przynajmniej nie na lepsze. Podobne wyjazdy świadczą jedynie o chęci ucieczki (kto normalny jedzie do Moskwy?), ale wierz mi - jeśli kula nie trafi w pierś, to trafi w plecy. Efekt będzie ten sam.
Wciąż nie rozumiem powodu twojego nagłego zainteresowania. Nie jesteśmy przyjaciółmi, nie musimy próbować prowadzić grzecznościową konwersację, jeżeli jest coś, do czego mogłabyś przejść od razu. Co do twojego towarzysza - myślałem, że jesteś bystrzejsza niż to, ale nie szkodzi, w końcu jesteś tylko kobietą. Na twoim miejscu uważałbym jednak z groźbami. Wypadki chodzą po ludziach.

20.06.1999

Od razu patologiczne. Spytaj Ireny jak wyglądają nasze rozmowy. To norma. Ale co możesz wiedzieć o swoim własnym bracie, skoro wolisz od własnej rodziny butelkę alkoholu?
To się ogarnij. Ja się nie pokazuje z ćpunami chociażbym mógł, dbam o swoją edukację i opinię. Dbając o swoją dbam też o rodziny. A ty? Kręcisz z jakimś podejrzanym typem i nawet Kuragin słyszał o twoim uzależnieniu od alkoholu. Jak nisko musisz jeszcze upaść żeby odbić się od dna i chociaż trochę się ogarnąć? Nawet Błażej się pilnuje bardziej od ciebie. Rodzice i tak mają dużo zmartwień na głowie, nie musisz im dowalać trosk, że ich córka regularnie pada gdzieś w rowie od nadmiaru procentów.
Wypraszam sobie. Twój chłop do mnie napisał. I jak ci pisałem nie nasyłaj go na mnie. Skoro jednak sugerujesz, że to nie ty go nasłałaś najwyraźniej oznacza, że sam się wtrącił. Jakoś nie masz mu za złe, że wtrąca się w nie swoje sprawy, więc jesteś zwyczajną hipokrytką. Albo przyciągasz do siebie jednakowy typ ludzi. Zdecyduj sama.
Zabawne, że to napisałaś. Nigdy nie próbowałem być twoim wrogiem, po prostu próbuję ogarnąć ten pierdolnik zwany Odrowążami, zanim całkiem upadniemy na dno. Ale najwyraźniej alkohol tak wyżarł ci mózg, że nie rozpoznajesz braterskiej troski od nagabywania.
Doradzę ci tak jak jednej ćpunce - idź na odwyk.

20.07.1999

nie trudno domyślić się, jakie masz zdanie na mój temat, mogę cię natomiast zapewnić, że nie ty jako jedyna. Na twoim miejscu zachowałbym jednak nieco więcej ostrożności, zanim w rezultacie wyniknie  z tego jakaś przykrość dla nas obojga. Jeśli się nie mylę, jesteś ostatnią osobą, która powinna wyzywać mnie od dzieciaków - oboje wiemy, że nie prowadzisz się najlepiej. Ciężko mi więc uwierzyć, że twoja troska jest całkowicie bezinteresowna, szczerze zdziwiłbym się gdyby była. Oczekujesz ode mnie szczerych podziękowań czy kolejnego spotkania?

jeśli chcesz, możemy się wymienić prezentami dla Yaxleyów. O bogowie, jak to nazwisko strasznie brzmi i jeszcze gorzej wygląda. Tak czy inaczej, jeśli chcesz – nie mam nic przeciwko, chociaż nie wiem, czy to cokolwiek by zmieniło. Jadwiga nie tylko na Ciebie kręci nosem. Kiedyś powiedziała mi, że z Twojej strony przynajmniej wie, czego się spodziewać. Pojęcia nie mam, co to niby miało znaczyć i liczę, że nigdy nie będzie chciała mi tego wyjaśnić, bo podejrzewam, że nie spodobałaby mi się jej odpowiedzieć – a jej moja reakcja.
Nie pytaj mnie, o co chodzi z tym stworzeniem, proszę, bo nie jestem w stanie odpowiedzieć Ci na to pytanie. Ale skoro jest z nią już tak długi czas, chyba nie może być nazywana dziką. Jadźka nie mogłaby być aż tak bezduszna, żeby przez tyle lat nie spróbować jej oswoić. A skoro zakładamy, że jest oswojona, to powinna się posłuchać i nie psuć właścicielce tak szalenie ważnego dnia. Wiewiórką też nie musisz się więc przejmować, a na pewno nie bardziej niż Błażejem. I obiecuję już nie wracać do jego tematu.
Bardziej interesuje mnie tylko, za pozwoleniem, o jakim Mironie wspominasz? Chyba nie tym samym, który kilka tygodni temu raczył Cię robakami czy co to za paskudztwo było? Cóż, tak czy inaczej, nie oceniam. Sama wiesz, że mam do tego najmniejsze prawo. I życzę mu rychłego powrotu do pełni sił.
Do zobaczenia niedługo!