Nie widziałam Pana już od jakiegoś czasu. Jak się Pan miewa? Nocne skurcze łydki przeszły?
Ostatnio usłyszałam, że to przypadłość sportowców i kobiet w ciąży, a z tego co mi wiadomo to nie należy Pan do żadnej z tych grup.
Nie przerywając fali zuchwałości, chciałam się z Panem podzielić pewnym spostrzeżeniem. Miałam wczoraj wątpliwą przyjemność odwiedzić szemrane Muzeum Historii Naturalnej, które pojawiło się z dupy na Mahala.
(bardzo szybko, po opuszczeniu budynku muzeum zniknęło, byłoby doskonałym żartem, gdyby ekspozycja była zabawna, ale niestety. Warto jednak próbować dalej, cholera wie może w końcu trafią w wysublimowane gusta.)
Do rzeczy, bo już się niecierpliwię, siedząc za długo w jednym miejscu.
Na wystawie był wypchany pies, bardzo marny, z brudną sierścią, srogim przodozgryzem i uciętym ogonem. Poza tym mordę miał skrzyżowaną z feniksem, ale nie takim pięknym. Takim młodym, co to się dopiero narodził z popiołu. Bez piór i ślepy.
Zatrzymałam się przy tym eksponacie na dłużej, bo bardzo mi Pana przypominał.
Zatem co u Pana?

Przesyłam najszczersze wyrazy uszanowania,

Jestem szczerze zawiedziona, że się Pan gubi w swoich wyznaniach. Proszę się ustosunkować, wyraża Pan troskę o moje zdrowie, czy nie? Bo nie wiem jak szeroko się uśmiechnąć i na ile odwdzięczyć, kiedy Pan co akapit zmienia zdanie. Czy to z powodu problemów z błędnikiem?
O tych mi Pan nie wspominał, ale tak wnioskuję, po Pana problemach z odczytaniem listu. Mogłabym temu jakoś zaradzić.
Dziękuję również najuprzejmiej za Pańskie komplementy, obawiam się jednak, że jest Pan niesprawiedliwy, mamy na świecie tylu cudownych pisarzy, wszyscy razem na pewno zdołaliby jednak opisać mój profil dosadnie. Musi Pan wziąć pod uwagę, że nie każdy ma tak zubożały słownik jak Pan, Panie Kuragin.
Wiedziałby Pan o tym, gdyby częściej zaglądał do Piwnicy Bazyliszka. W czwartki mamy cudowne wieczorki literackie, zapraszam Pana serdecznie. Dzięki temu przekona się Pan również, że do zamknięcia nam daleko.
Starszyźnianą sakiewkę niech Pan zachowa na inne wydatki, może odłoży na lokatę? Mogą się przydać, jest Pan już w takim wieku, że wkrótce rodzice przestaną Pana utrzymywać.
Zasmucił mnie jednak fakt, że odebrał Pan jeden list jako nagabywanie, sądziłam, że otworzy nam to drogę do wyśmienitej rozrywki, ale tak się Pan spiął, Panie Kuragin, że niemalże mam wyrzuty sumienia. Proszę się nie denerwować, to niezdrowe.

Pozdrawiam serdecznie,

18.07.1999

odbiło ci? Naprawdę myślisz, że nie mam lepszych rzeczy do roboty niż śledzenie jakiegoś podrzędnego pracownika Ministerstwa? Może to u was ma się czas na obserwowanie innych ludzi, ale w Hotynce naprawdę jest co robić. Gdybyś widział co się tu działo podczas epidemii smoczej ospy..!
A zresztą co się będę rozpisywać. Tylko winny się tłumaczy, a ty i tak nie masz żadnych wpływów w Hotynce. Chyba, że chcesz wykorzystać znajomości tatusia, co będzie mocno żałosne. W końcu to dowód na to, że sam nie jesteś w stanie osiągnąć takiej władzy, by dokonywać czegokolwiek bez pomocy.
A z tego co wiem Irenka nie narzeka, ciągle ma klientów. A nawet jeśli to miejsce padnie to lepiej dla niej, wreszcie będzie miała czas na samorozwój.

18.06.1999

dokształć się trochę z łaski swojej. Może i Odrowążowie nie należą do Starszyzny, ale są rodziną szlachecką. Nie bez powodu naszą matką jest Wrońska. Jesteś pewien, że odebrałeś dobrą edukację? Normalnie ludzie sprawdzają fakty nim rzucą takim bezpodstawnym tekstem.
Ciekawe. Wychodzi, że z naszej dwójki ty mnie śledziłeś. W końcu inaczej skąd byś wiedział jaki jest poziom mojej pracy? No i zakładam, że musisz mieć wykształcenie medyczne, skoro z góry uznałeś, że spaprałem robotę. Choć ciekawe czemu w tym wypadku pracujesz jako podrzędny urzędnik, zamiast zarabiać więcej jako lekarz...
To nie są twoje wpływy tylko wpływy twojego tatusia. To zasadnicza różnica. Nie wiem, czy twój ojciec (który swoją drogą niedługo straci posadę Dumy) naprawdę ma czas na - jak to nazwałeś - kogoś podrzędnego i niszczenie jego kariery. Ja bym na jego miejscu skupił się na zbliżających wyborach.

22.06.1999

to dziwne, że chciałabym podziękować za wieczór, którego wolałabym nie zapamiętać?

Przyjmij ode mnie drobny upominek. Nie kosztował mnie wiele. Chociaż zapewne nie ma rzeczy, której byś nie mógł kupić sobie sam, miej na uwadze, że to unikat. Jego kamień działa łagodząco na nerwy. Mi się nie przyda. Męskie spinki do mankietów źle współgrają z kolorem moich oczu. Rozumiesz... Lepiej gdybyś lubił fiolet.  

Nie twierdzę oczywiście, że brakuje Ci ogłady, ale mógłbyś je zakładać do prikazu. Może lepiej zniósłbyś moje niemiłe towarzystwo. Spinki odgonią również złe myśli, jakbyś kiedyś tego potrzebebował. Przydatna cecha.

Czytałeś nowy numer Avoski? Nie jest to coś, do czego przyznałabym się otwarcie, ale skoro padło już wiele kwestii, które nie powinny zostać powiedziane, ta jedna mnie nie pogrąży. Nie wiem skąd zrodził się pomysł dewianta seksualnego, ale brzmiał na będący znacznie bliżej na miejscu niż poruszanie się po mieście w nieodpowiednim towarzystwie. Powiedz, że to prawda, że jesteś dewiantem... i nie bratasz się z niższymi od siebie.

10.07.1999

Niezmiernie dziękuję Ci za uprzedzenie o planowanej przez Ministerstwo kontroli. To dość zaskakująca informacja, mimo to nie dziwi mnie aż tak, jak zapewne powinna. W sytuacji, w jakiej obecnie znaleźli się czarodzieje, wzmożony ruch ze strony Rządu i Białej Gwardii wydaje się uzasadniony – przynajmniej z mojej perspektywy.
Wiesz, w przeciągu ostatnich paru tygodni Piwnica Bazyliszka uległa ogromnej metamorfozie w stosunku do wizerunku, jaki znany był przez uprzednie lata. Mogę więc zapewnić, że czegokolwiek dotyczyć ma ta kontrola, nie znajdą niczego, co mogliby wykorzystać przeciw mnie i lokalowi. Zresztą… Jeśli będziesz miał ochotę, zapraszam. Również w podzięce za tamten nie tak nieszczęsny wieczór.

12.07.1999

Wybacz, stary, że tak trudno mnie ostatnio złapać, ale słowo daję, sam nie wiem czasami, gdzie mam głowę, a gdzie... no, sam wiesz. Którąś z tych dwóch rzeczy najpewniej urwą mi niedługo w sądzie, ale zanim to nastąpi, chętnie bym się napił. Zaprosiłbym Cię do siebie - powinieneś w końcu poznać Adelę, żałuję, że nie przedstawiłem Ci jej na kweście - ale otwierają tam chyba dom wariatów, przynajmniej matka wydaje się mieć zbliżone ambicje. Sam bym nie wracał, gdybym tylko mógł. Powiedz, nie słyszałeś może o jakiejś ładnej kamienicy w mieście na sprzedaż?
Daj znać, kiedy dokładnie w przyszłym tygodniu i coś wymyślimy.
Do zobaczenia,

02.09.1999

zagrałbyś partię szachów? Wypadałoby w końcu pomówić o wszystkim, co odkładaliśmy do tej pory, i o wyborach musimy obowiązkowo.

Już i tak wszędzie jest bałagan, nic wielkiego się nie stanie, jeśli obaj zrobimy sobie jutro pod wieczór godzinę przerwy.
Będę czekał przy jednej z szachownic na skwerze Gogola.



PS. Z kondolencjami, gdybyś przypadkiem chciał mi je składać, daj sobie spokój, ten Olgov to był jakiś krętacz. Ale o tym też pomówimy jutro, jeśli starczy czasu.

01.09.1999

Dużo spokoju. Chyba tego życzę Ci przede wszystkim na równi ze zdrowiem. Dopiero potem mogłyby polecieć wszystkie błogosławieństwa boże i spełnienia marzeń, gdybym miała okazję składać Ci życzenia osobiście. Ale mam dzisiaj czternastogodzinny patrol, mam nadzieję, że dla Ciebie ten dzień przebiegnie miło i przede wszystkim w chłodzie, bo te upały są męczące.

Jeszcze raz wszystkiego dobrego.

I szampańskiej zabawy! Mam nadzieję, że będą smakować.