To twój portret. Mówię, bo byś się pewnie nie zorientował. To szare to jest brum-brum medyczne. To żółte to żółtko jajka. A te inne szare to klucze gęsi.
Nie wiem, czy ci mówiłam, ale wyglądasz jak Kurt Cobain. Prawie. W sumie wcale nie. Tylko macie długie włosy obaj. Jak bliźniacy.
Może Kurt był Odrowrążem; nie orientujesz się w swoim rodzeństwie? Masz tam jeszcze jakichś Kurtów na stanie?
Kurt nie żyje, możesz to nadrobić.
U
D
I


S
Zabaw mnieEeEeE.

Jestem oburzona pańskim o r d y n a r n y m językiem.
Kiedy mi w końcu przestaniesz wypominać, że mnie wylali z call center? Zdarza się, dobrze? Próbowałam. Nie moja wina, że miałam sprzedawać mopy parowe, a ludzie oczekiwali ode mnie czegoś więcej. Ale na pożegnanie jeszcze im podpierdoliłam słuchawki, więc wyszłam na plus.
Brum-brum to brum-brum, nie ucz ojca matkę bić.
Jesteś niemiły. To niemiłe. Przez takich jak ty upadł ZSRR.
G ó w n i a r z u.
Ostatnio jakiś typo w autobusie do mnie, że przez takich jak ja upadł ZSRR. Słodkie, nie? Brzmi jak wyznanie miłości.
Odrawąż, czy przez takich jak ty upadnie ZSRR ze mną?
Gdybyś mi tak szeptał, to może bym cię trochę polubiła, a ty, kurwa, oczywiście zawsze wszystko spierdolisz koncertowo. Nie ma chuja we wsi, żebyś kiedyś z tą mordą do mnie nie przyszedł. Nawet teraz krzyczysz na mnie, a ja ci chciałam jakąś przyjemność sprawić tym portretem.
No i cała atmosfera w pizdu. Do widzenia, panie, do widzenia.
TAK. NIE UMIEM SIĘ PODPISAĆ. JESTEŚ ZADOWOLONY?
Poza tym muszę jakoś szminkę wytrzeć, no halo.

Weź się jebnij.

przede wszystkim chcę, żebyś wiedział, że ogromnie ucieszyła mnie wiadomość od Ciebie, nawet jeśli wygląda wyjątkowo nieestetycznie. Doceniam, że wolałeś wysłać ją w takiej formie niż wcale i jednocześnie mam nadzieję, że uporałeś się ze swoim problemem.
Po naszej ostatniej rozmowie uznałam za stosowne nie narzucać Ci się, nie znaczy to jednak, że całkiem wyrzuciłam Cię z myśli. Ostatnio nawet kupiłam tę kawę, którą tak lubisz pić, gdybyś któregoś razu zdecydował się znów do mnie wpaść. Wcale by mnie to nie zdziwiło. Wyobraź sobie, że niespełna dwa tygodnie temu odwiedziła mnie Ela – nasza Ela! A wiesz, że dla niej przychodzenie do tego mieszkania to jak wchodzenie w ogień. Zmierzam jednak do tego, że nie powinieneś już martwić się tymi zgrzytami i to prawdopodobnie najlepszy czas, by znowu się spotkać. W tym tygodniu w ciągu dnia nie będę miała wiele czasu, ponieważ niemal całe dnie spędzać będę w Piwnicy, lecz jeśli będziesz miał ochotę coś przekąsić, zapraszam serdecznie. Przyrządzę Ci bajeczną ucztę! Jeżeli jednak wolisz spotkać się w bardziej komfortowych warunkach, po 22.00 zawsze zastaniesz mnie w domu. Daj znać, kiedy będziesz miał czas!

mam nadzieję, że jako przyszły uzdrowiciel, zdajesz sobie sprawę z tego, że nie udzielając pomocy komuś, kogo życie jest w jakikolwiek sposób narażone, możesz za to beknąć? Kimkolwiek jest Twój ćpający problem, nie zostawiaj go samemu sobie. Proszę, obiecaj mi to, bo nie przeżyłabym, gdybym miała brata-kryminalistę. Chatanga nie jest miejscem dla Ciebie, chociaż na pewno przydałby się tam tak uzdolniony uzdrowiciel... Kiedy już skończysz kurs.
Kwestię Eli przemilczę. Listownie nie powinieneś się dowiedzieć o tym, co chciałabym Ci jeszcze na jej temat przekazać, dlatego niedzielę już całą zarezerwowaną mam dla Ciebie. Nawet wyrwę się wcześniej ze swojej strefy komfortu, żeby zrobić Ci przyjemność i pomodlić się za Twoją świetlaną przyszłość. Żartuję, nie zrobię tego, nie będę się za Ciebie modliła, bogowie przecież dobrze wiedzą, że powinni mieć tak piękny umysł w swojej opiece. Wracając jednak do najważniejszej kwestii: skoro nie powinnam się przejmować Twoim studenckim budżetem, co powiesz na lodziarnię Moroz?
Czekam niecierpliwie na Twoją odpowiedź,

Ty cudowny Wybrańcu bogów, oboje wiemy, że istnieją sposoby, by, nawet bez znania adresu, kogoś namierzyć. To jedynie kwestia... Cóż, wielu czynników: chęci, odwagi, zasobności portfela czy czasu. I to tego ostatniego zapewne najbardziej Ci brakuje. Nie będę jednak mówiła, jak masz postępować – zrobisz to, co uważasz za słuszne. Ponawiam jednak prośbę, byś obiecał, że nie wkroczysz na ścieżkę bezprawia. Na pewno w ostatnich tygodniach wiele słyszałeś o tym, jak traktowani są tacy porządni obywatele. Jeśli mam być z Tobą szczera, obawiam się, że przewrażliwienie władz na punkcie bezpieczeństwa i szukanie spisków wszędzie, gdzie to tylko możliwe, spowodowane jest zbliżającym się coraz szybciej końcem milenium.
Wyobraź sobie, że wracając wczoraj z teatru, byłam świadkiem tego, jak mężczyzna wyskoczył z okna. W tym tygodniu to już czwarta taka sytuacja– przynajmniej taki, o którym powszechnie wiadomo. Ludzie zaczynają wariować i sama nie jestem pewna, czy mnie również nie dosięgają te niepokoje. Kiedy się zobaczymy, koniecznie będziesz musiał mi powiedzieć, czy w Hotynce (czy gdzie odbywasz swój staż) macie równie wiele przypadków rozhisteryzowanych czarodziejów.
Jeśli chodzi o to okno na świat... Z doświadczenia wiem, że całkiem sprawnie poszerza je alkohol, nie będę jednak stąpała po tak grząskim gruncie, jakim jest w naszej rodzinie temat napojów wyskokowych. Co za tym idzie, nie sprzeciwiam się Twojemu pomysłowi wybrania się na bardziej egzotyczny posiłek. Może jednak tym razem Ty wybierz miejsce. Obiecuję nie kręcić nosem na Twój wybór, bo przypuszczam, że bliskie sąsiedztwo Piwnicy z góry wyklucza, dajmy na to, Casa Italię?

Wiemy również bardzo dobrze, że nie masz żadnych predyspozycji, by zostać mistrzem zbrodni, więc bardzo Cię proszę, byś przestał snuć tak odważne i dalekosiężne plany i zwyczajnie, po ludzku, zajął się tym, w czym jesteś najlepszy – ratowaniem ludzkiego życia. Ze swojej strony mogę zapewnić, że listy od Ciebie, jakkolwiek bardzo chciałabym je wszystkie w całości zachować, choćby na pamiątkę, są systematycznie niszczone w trakcie zabaw Twardowskiego. Jeśli więc nasza korespondencja nie jest w trakcie podróży przechwytywana, Chatanga na pewno nie będzie straszyła Cię po nocach.
Prawdopodobnie jednak co innego będzie nawiedzało Cię w koszmarach, skoro masz ochotę wybrać się na obiad do Carskiej. Jak obiecałam, akceptuję Twój wybór, aczkolwiek uprzedzam, że zapewne nawet po złożeniu się, będzie nas stać co najwyżej na przystawkę. Jedną. Chyba, że na tak wystawny obiad zamierzasz zapożyczyć się u Aristovów – szepnij słówko, a chętnie podrzucę Ci na jednego namiary. Haha, przepraszam, mam nadzieję, że nie podniosłam Ci bardzo ciśnienia. W świetle tych apokaliptycznych tendencji naszego społeczeństwa byłoby to co najmniej niefortunne. W każdym razie, jeśli chcesz ten obiad zjeść w najbliższą niedzielę, wypadałoby jeszcze dziś spróbować zarezerwować miejsce. W weekendy w takich miejscach zbiera się cała śmietanka towarzyska i o wolne stoliki może być trudno – w tym przypadku już wcale nie żartuję. Dostosuję się do godziny, tylko mnie wcześniej poinformuj!

Ale mojego orła to ty szanuj. On jest n chory, ładnie to tak śmiać się z ptasiej krzywdy?
Nie sądzę, żeby moja ręka była bardzo atrakcyjna medycznie. Trudno się wkłuć.
Już byłam, ale mnie odesłał.
Na pewno znajdzie się kilku takich, którzy chcą i umieją coś zrewolucjonizować. Gdybyś skoczył ze swojej ambicji na poziom swojego ego... No, nie doskoczyłbyś.
Oderwij na chwilę spojrzenie od swojego odbicia w lustrze, to niezdrowe.
Tobie mogłabym zadać to samo pytanie, Ktosiu z tych Odrowrążów.
Ale skoro ty już zadałeś je mnie, to... To podchwytliwe? Mogę prosić o opcje abc?

to o niego zadbaj, bo to chujowo wygląda źle o tobie świadczy, że nie umiesz nawet zadbać o swojego podręcznego listonosza. Weź go do weterynarza czy coś.
Naprawdę myślisz, że w twoją rękę chciałbym się wkłuwać?
Coś łatwo się poddałaś, powinnaś walić do piekła bram. Do mnie jakoś możesz wypisywać po nocy.
Ty za to gdybyś miała skakać z poziomu swojego ego na poziom swojej ambicji to nie miałabyś na co skakać. Z dwojga złego wolę swoją sytuację.
Przynajmniej wiem jak się prezentuje. Tobie też bym zalecił spojrzeć czasem chociaż w taflę wody, bo lustra pewnie wszystkie potłukłaś, skoro uważasz je za szkodliwe.
Proszę bardzo:
a) Sofija
b) Zora
c) Gavriil
d) Dunja
e) Goranka
f) żadne z powyższych
Dałem ci nawet dwa razy więcej opcji żebyś rozruszała mózg. Mam nadzieję, że to ci pomoże przypomnieć sobie choć trochę ze swojego życia, choć pewnie niewiele masz do przypominania patrząc na to, w jaki sposób najczęściej spędzasz czas.



Błagam, powiedz, że wygrałam toster, bo ostatnio wyrzuciłam go przez okno i jem teraz w ostatnim hipisowskim obozie w tym posranym kraju.
Mają dobrą colę i chrupki. Mógłbyś kiedyś się ze mną wybrać.
Fajnie by było z tobą gdzieś pójść. Jak kiedyś. Nie, żeby kiedykolwiek było kiedyś, ale fajnie by było, żeby kiedyś to kiedyś było. Może nawet polubiłbyś moich przyjaciół. To naprawdę mili ludzie, gdy nie mają febry. Tacy, wiesz, kochający. Chociaż to zależy, co wezmą. Ale ogólnie to bardzo mi na nich zależy. To taka moja rodzina, wiesz, o czym mówię? Masz taką rodzinę? Jak ci się nie uda. Z tą twoją biologiczną, w sensie. To możesz sobie zrobić taką nową, która podzieli się z tobą działką i przenocuje cię na materacu. Pamiętasz Sylwię? Z tej mojej paczki z Koldo, miała takie włosy, wiesz, takie niebieskie. Ona nawet jeszcze żyje, chociaż wygląda jak kurwa, widziałam się z nią ostatnio. Pytała, czy wciąż do ciebie dzwonię z budek telefonicznych. Tych w Kalifornii. Czasami.
Tęsknię.

powinieneś popracować nad swoim poczuciem humoru i empatią, ponieważ jeśli rozważaniem kariery przestępczej chciałeś mi utrzeć nosa za tego Twardowskiego – udało Ci się to fatalnie, a sama zapewne nie będę mogła teraz zmrużyć oka. Co jest tym bardziej niefortunne, że w ostatnim czasie i tak już kiepsko sypiam. Mogłabym Ci podziękować tak bardzo, że aż wcale, daruję sobie jednak te nieuprzejmości. Zamiast tego od razu chciałabym sprostować sprawę Twardowskiego, byś nie czuł się w jakikolwiek sposób zgorszony, musząc odpisywać na kolejny list. Zapewniam, że ten egzemplarz nie ma żadnych powiązań rodzinnych z tymi, przed którymi mnie ostrzegasz; jeżeli jednak jakieś by się znalazły, wymieszanie genów musiało nastąpić przed milionami lat. Na dowód dołączam zdjęcie. Kupiłam go niedługo po tym, kiedy się wyprowadziłeś.
Inna sprawa, że to bardzo nieuprzejme bezpardonowo szufladkować całe rodziny, chociaż na ich negatywny obraz wpływają tylko jednostki. Równie dobrze my – a za nami również Wrońscy – moglibyśmy zostać uznani za alkoholików i awanturników. Albo za lekarzy-geniuszy, mimo że większość Odrowążów nie przejawia talentów w dziedzinie medycyny. Zważ więc na słowa, ponieważ jako uzdrowiciel nie powinieneś być stronniczy i wybredny. Zwłaszcza na początku swojej kariery. Dopiero później, kiedy już staniesz się sławny i szanowany, będziesz mógł pozwolić sobie na stawianie warunków i zabieranie nas wszystkich do najbardziej snobistycznych restauracji i lokalów, gdzie zawsze znajdzie się dla Ciebie stolik, nawet jeśli teoretycznie nie powinno być miejsca. Nie będę Cię jednak powstrzymywała przed nabieraniem praktyki. Mam ogromną nadzieję, że w Kremlu coś się dla nas znajdzie. Jak wcześniej, proszę, koniecznie daj mi znać na którą się stawić.
Ściskam, całuję i trzymam kciuki za powodzenie,

doceniam Twoją troskę i propozycję, jednak jestem zmuszona na chwilę obecną odmówić przyjęcia takiej pomocy. Chors świadkiem, że doskonale zdaję sobie sprawę z tego, w czym tkwi źródło mojej bezsenności – nocami zanoszę do niego soczyste wiązanki modlitw i przekleństw pod adresem powodu tych nocnych kłopotów ze snem. Ciebie mogę jedynie prosić – jeżeli nie będzie to dla Ciebie wielkim problemem – byś prosił w moim imieniu Dolę o pomyślność i przychylność losu. Bogowie na pewno będą bardziej skorzy wysłuchać swojego wybrańca, czyż nie?
Ja natomiast zobowiązuję się w czwartkowy wieczór wysłuchać każdej Twojej cennej porady dotyczącej żywienia fenków oraz tych szalenie interesujących informacji na temat naszych genetycznych cech wspólnych. Tych niegenetycznych też. W każdym razie – chciałam Ci jedynie dać znać, że na pewno będę miała wtedy wolne i będę mogła poświęcić Ci całą swoją uwagę. Chyba że dania będą tak nieziemsko pyszne, że będę wolała porozmawiać z tamtejszym kucharzem.
Niecierpliwie wyczekująca czwartku,

chcieliśmy zaprosić Pana wraz z osobą towarzyszącą na coroczny Bal Maskowy, który ma się zacząć 16 czerwca o godzinie 21:00 w Carskim Siole. Nałożenie dołączonej maski przed zabawą jest obowiązkowe.

Łuki, swoją drobną część rodzinnego spadku zamierzam oddać Irence, mam nadzieję, że się zesrasz. A niech tylko spróbuje się z tobą podzielić to choćby z piekła wyskoczę, żeby ci przysmażyć te chciwe paluchy.
Moje oko, nie twój interes.
Mój chłop, nie twój interes.

Oferuję na razie po przjacielsku, że wytłumaczę Ci czym zajmuje się przedsiębiorca pogrzebowy. Osobiście. Jeśli będzie trzeba, zorganizuję nawet karty z obrazkami.
Przy okazji chętnie się dowiem jakie masz uwagi względem mojego zawodu jak i diamentowej protezy będącej okiem Twojej siostry.
Do zobaczenia na weselu.

Pozdrawiam

P.S. Twój list wpadł mi w ręce zupełnym przypadkiem. Zdaje się, że to przeznaczenie.

cieszy mnie, że postanowiłeś wziąć na swoje barki odpowiedzialność za zorganizowanie naszego rodzinnego przybycia na ślub Jadzi. Obiecuję (choćby się świat palił i walił, nie tak jak ostatnio!), że przybędę nawet czterdzieści minut wcześniej, żebyś nie musiał się martwić, że mogłabym się spóźnić.
Bardziej niepokoi mnie, iż w ogóle zasugerowałeś, że którekolwiek z nas mogłoby zapomnieć zabrać ze sobą prezent. Mam nadzieję, że to jedynie oznaka Twojego dbania o to, by każdy szczegół był dopięty na ostatni guzik, nie zaś próba wybadania, czy nie zaczynają dręczyć mnie pierwsze objawy Alzheimera. Uprzedzam więc: nie zaczynają, ze mną wszystko w porządku i serdecznie dziękuję za Twoją troskę, braciszku.
Do zobaczenia na ślubie,

osiągnąłeś szczyt debilizmu
nie pisz do mnie, ile razy mam ci o tym jeszcze przypominać

18.06.1999

jeśli myślisz, że bycie stażystą w Hotynce daje Ci przewagę – jesteś w wielkim błędzie. Jeszcze raz zobaczę, że uparcie śledzisz mnie po szpitalnych korytarzach podczas mojej prywatnej wizyty to gwarantuję Ci – źle się to dla Ciebie skończy. Nie jestem przekonany, czy wiesz, ale w kilka minut możesz stamtąd wylecieć, więc miej się na baczności. Nie rozumiem dlaczego wy, Odrowążowie, tak bardzo lubicie mi się narażać. Nie słyszałeś o tym, że Piwnica Bazyliszka wkrótce zakończy swój żywot?

Przyszło mi do głowy, że jesteś już zbyt dorosły, by wierzyć w krakowskie plotki, ale przecież jesteś jeszcze dzieckiem. Dziękuje za wszystkie rady i pozwolenia, są mi one na prawdę obojętne.

Czekam na Twoje sukcesy na polu zawodowym, obyś zdążył nim dorpowadzę do zawału Twoich rodziców.

Pozdrawiam

17.06.1999

Wiesz, że jeżeli nie masz domu, to jest wiele ośrodków, które mogą ci pomóc? Widziałam cię ostatnio w Hotynce, jak spałeś w dyżurce i był to bardzo przykry widok. Nawet ja nie zasypiam w swoim miejscu pracy. Szanuj się, chłopcze, bo źle skończysz. Życie na dnie to żaden powód do dumy. Na dnie każdy chce wyjechać ci partyzantem i karate chopem. Uważaj.

Masz pożyczyć gdzieś z tysiąc rubli? Na podpaski potrzebuję i karmę dla kotów.

20.06.1999

Masz i zawsze miałeś dla mnie taką samą wartość jak rozdeptany na chodniku ślimak. Niemniej jednak zaczynam tracić cierpliwość, bo z jakiegoś zupełnie niezrozumiałego mi powodu zaczynasz nagle objawiać patologiczne zainteresowanie moim życiem.
Jesteś dorosłym mężczyzną, a nie dzieckiem, więc zacznij się w ten sposób zachowywać. Sugerowanie, że życzę rodzicom śmierci jest co najmniej absurdalne.
Bycie moim bratem ani cię nie obliguje ani nie upoważnia do zabierania głosu w sprawie moich życiowych decyzji. Nie pojmuję zatem dlaczego niepokojenie mnie i mojego partnera jest jedną z rzeczy, do których dążysz, uparcie odpisując w momencie, kiedy prosiłam cię abyś przestał. To naprawdę nie jest trudne do zrozumienia, że absolutnie nie chcę mieć z tobą żadnego kontaktu, Łukasz, jesteś dla mnie obcym człowiekiem.
I wierz mi, jest całkiem sporo osób, których się w życiu boję, jedna z nich nawet wydłubała mi oko, ale sugerowanie, że należysz do tego grona jest śmiechu warte.
I szczerze powiedziawszy uwłaczające dla moich wrogów.

18.06.1999

kimś podrzędnym z nas dwóch jesteś akurat Ty. Pamiętaj, że plebs w łaski Starszyzny nigdy się nie wkupi i zawsze będzie najniższej w hierarchii społeczeństwa. Wiem, co widziałem, nie wspominając już o tym, że Twoją pracę można określić mianem fuszerki. A wpływy mam większe niż myślisz, nie zapominaj, kogo ojciec jest tutaj Ministrem Magii, ale nie zamierzam się już tłumaczyć. Jeszcze raz zobaczę Cię na mojej drodze to przysięgam, że szybko skończysz na bruku bez perspektyw. Bez odbioru.

17.06.1999

To był tylko żart. Ja jebię.
Pierdol się. W Hotynce nie byłam na haju, miałam inny problem, ale gówno cię to obchodzi - tak samo jak gówno powinno cię obchodzić to, czy ktoś mnie już zgłosił mamusi, czy nie.
Cóż, może nie żyję naprawdę, jak sam to nazwałeś, ale to ty - nie sięgając po żadne używki - spierdalasz sobie relacje z każdym, komu na tobie zależy. Żyjesz już trochę, nie zauważyłeś, że bycie chujem jak dotąd nigdy nie działało? Twoja rodzina cię nienawidzi i nie masz żadnych przyjaciół. To osiągnięcie?
Skoro nie miałeś jaj, by powiedzieć mi, żebym nie brała narkotyków, gdy odwiedzałam cię w wakacje, to nie wpierdalaj się do mojego życia teraz. Jak będę chciała, to zaćpam się na śmierć w Mahali. Nie potrzebuję twoich rad. To taka wasza polska mentalność - nawet jeżeli nikt nie pytał was o opinię, to i tak musicie ją wyrzygać.
Zapomnij i nie pisz do mnie.

27.06.1999

nie mów kurwa! Jak ty się wyrażasz? Powiem twojej mamie. Jesteś taki niekulturalny!
Pamiętasz?
Myślałam o tym ostatnio. Szkoda, że nie możemy się cofnąć.
Co byś
powiedział, gdybyśmy mogli się cofnąć? Do ogrodów i nastolęctwa?
Zgaduję, że pewnie coś złośliwego.
Ja bym ci powiedziała, że dobrze całujesz i nie
powinieneś nigdy farbować włosów po pijaku.
Pamiętasz? Powiedziałam ci, że nie miałbyś jaj, żeby to zrobić, a ty byłeś już tak zawiany, że stwierdziłeś, że mam
ci to przysłowiowe piwo potrzymać. Sama nie wiem, czemu to powiedziałam i o czym świadczy pofarbowanie włosów, ale zdecydowanie źle wyglądasz z balejażem.
Jak w ogóle doszliśmy do tego, że ci wyszedł balejaż?
Tęsknię za tobą. Chyba miałeś teraz jakieś egzaminy. Pewnie ci dobrze poszły. Za
mądry jesteś.
Wszystko z tobą dobrze? Świat się kończy.
Jeżeli przeżyjemy, to powiem ci coś w Sylwestra. A potem wszystko jebnie.
Spędzisz ze mną Sylwestra?

9.06.1999

czy może powinnam napisać Panie Odrowężu? Przepraszam, że Pana niepokoję. Pana adres otrzymałam od bardzo miłej Pani uzdrowicielki w Hotynce. Kazała Pana pozdrowić od Pana Kuragina. Ach, Kuragina. Nie wiedziałam, że Pan zna samych arystokratów i się z nimi lubi!

Wyjaśniłam wcześniej uzdrowicielce, że szukam opinii wśród studentów Petersburskiego Uniwersytetu Magicznego na temat kursu uzdrowicielskiego. Pani uzdrowicielka z początku nie chciała mi udzielić informacji, twierdząc, że to bardzo zajęci ludzie i z pewnością nietaktem byłoby im zajmować czas listami, ale wtedy przypomniała sobie o Panu. Powiedziała, że Pan bardzo lubi pomagać i na pewno z chęcią poświęci mi chwilę. To niezmiernie miłe z Pana strony. Mam bowiem wiele pytań. Czy kurs uzdrowiciela jest długi? Czy nie szkodzi zdrowiu? Czy znajduje pan poza nim trochę czasu dla siebie? Czy wykłady na uniwersytecie Pana nie nudzą? Czy ktoś tak przeciętny, jak ja, kto ostatnią styczność z magią leczniczą i alchemią miał w akademii, mu podoła? Czy przeprowadzana jest jeszcze rekrutacja?

Byłabym wdzięczna, gdyby odpowiedzi na te pytanie pozostały między nami. To tajemnica. Nie chcę stresować rodziny nagłą decyzją o obraniu kierunku studiów, gdybym się jednak na to nie zdecydowała albo, co gorsza, gdyby mnie nie przyjęli. Gdyby jednak mnie zechcieli, to ma być niespodzianka.




PS: Bardzo proszę się nie pomylić, mój najukochańszy brat dostałby zawału, gdyby mnie Pan pomylił z panną.